16 Eylül 2010

23

bir insan bu kadar modundayken bu kadar enerjisi varken nasıl tepesi attırılır gördüm bugün.
3 gün üst üste gidip çalışmazlar diye düşündüm ama gene de evde tek takılsın bi süre tadını çıkartsın geç giderim görürüm diye düşünerek arkadaşlarımla plan yaptım gene.
saat 17'de DK gidiyorlarmış akşam deyince şaşırdım, olabilir dedim kendi kendime.
1 saat 1.5 saat geçti üzerinden bana haber bile vermedi gideceklerini.
3 gündür sırf sıkboğaz ediliyor gibi hissetmemesi için aramadım. kendi aradı hep.
artık 1.5 saat geçince aradan ve provanın 18:00'da başladığını duyunca tepem attı, aradım.

gayet normal bi' ses tonu ile konuştuğumu düşünüyorum, tripli değil bişi değil...
çalışmaya gidiyoruz biz de ama perşembe ve cuma olmayacak dedi.
haa iimiş de haber vermedin bugün gideceğini. yanlış anlama hesap sorma maksatlı sormuyorum. benim de akşam planım var zaten dedim.
öyle mi nereye? dedi. bilmiyorum henüz belli değil dedim.
sonra hava su konuştuk, çalışmalardan bahsetti fln.
ama sesi tıpkı o 1 hafta görüşmediğimiz ve sonra ayrıldığımızdaki gibi lütfen lütfen konuşmaya başladı sonlara doğru.
iyi misin sen? dedim. evet ya bişiler indirip kaldırıyorum şu an ondandır dedi.
yok öyle değil sanki gene bi haller olmuş sana gibi geldi ondan soruyorum dedim.
Ve verdiği cevap:
bilmiyorum abi... ık mık... yoruldum 2 gündür sürekli koştur koştur dedi.

bana o "bilmiyorum" cevabını en son o 1 hafta görüşmemeye başlayacağımız haftanın başında demişti.
aniden çöktüm, ağlama zırlama molaları...
moralimi yüksek tutmaya çalıştıkça, tam da bişiler daha iyi olsun diye düşündüğümde gene sanki suratıma kapı yedim.
belki de çok telaşlıyım, pimpiriklendim.

daha fazla vakit kaybetmenin alemi yok düşüncesi ile son zamanlarda psikolog arayışımı noktalandırdım ve TPD'ı aradım ve en yakın ne zamana randevu verebiliyorsanız o gün olsun dedim.
telefonu kapatırken kadına gülerek Ok o zaman ptesi görüşüyoruz. mendilleri hazırlayın siz dedim. :))

hikayemin sonu komik bitiyor gibi gelebilir; ama ben hala böyle mona lisa gibi yarı gülümser yarı sulu gözle oturuyorum.
ne yapayım ben? bişileri düzeltmek istiyorum kendimle ilgili, ilişkimizle ilgili, çabam var. 3 günde görüp takdir etmesini beklemiyorum tabii.
zaten sormadı bile eee sen naptın 2-3 gündür? diye.

bir sihirli değnek olsa, pıt diye dokunsa ve her şey düzelse...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder