9

mezun olmamı 40 gün 40 gece kutlayacağım iddiamı bileğimin hakkıyla yerine getiriyorum her gün. bi gün konserde, bi gün barda, bi gün bilmem nerede şeklinde arkadaşlarla topluca kutluyoruz. sevgilim statüsündeki adamı çat diye artık aramama kararı aldım. öküzüm biliyorum... başka türlü yapamazdım. çok da iyi huylu birini harcadığımın farkındayım ama olmuyor. neyse...
öteki adam varlığını her gün hatırlatıyor zaten de ben bu arada birisiyle tanıştım muhtemelen birçok insanın tanıdığı, bildiği, görse "aa o şu diil mi?" diyeceği... ilk kez aynı ortamda bulunduğumuzda kaçamak bakışmanın ötesinde gece feysbuk üzerinden attığı zarif mesajıyla çok şaşırttı beni. 2 hafta sonra bu hafta içinde bi gün onların olduğu mekana gitme sözü verdim kendisine. o gün geldi ve arkadaşlarımı alıp gittim. farkında olmadan oturduğum sandalyenin hemen yanındaki masaya oturmuş gelenlerle muhabbet etmek üzere. ben olduğumu çok geçmeden farketmesiyle sanki uzun zamandır tanışıyormuş gibi konuştuk. mekanı kapatıp çorba içmeye gidelim dediğimizde sabah 3 filandı sanırım. inanın bana içtiğim en güzel çorba, ettiğim en güzel muhabbet, gördüğüm sayılı güzel gözlerdi...
her şeyi geçtim güzel bi insan katıyorum sanırım hayatıma.
çok da tanıştığın kişilere ilk andan potansiyel beraber olunası adam gözüyle bakmamak lazım.
veya bakmamayı öğrenmek lazım...